وزيرخارجه سابق آمريکا در کتاب خود با عنوان "گزينه‌هاي دشوار" سخنان غافلگير کننده‌اي را مطرح ساخته و اذعان کرده است که داعش در واقع ساخته دست آمريکا با هدف تقسيم خاورميانه است.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، به نوشته رومه الاهرام، هيلاري کلينتون، وزير خارجه سابق آمريکا در کتاب خاطرات خود که اخيرا در آمريکا چاپ شد، نوشته است: ما وارد جنگ عراق،‌ ليبي و سوريه شديم و همه چيز بر وفق مراد و بسيار خوب بود اما ناگهان انقلاب مصر در 30 ژوئن رخ داد و همه چيز ظرف 72 ساعت تغيير کرد.

وي در ادامه آورده است: من به 112 کشور جهان سفر کرده بودم و با برخي از دوستان اين توافق حاصل شد تا به محض اعلام تاسيس داعش اين گروه به رسميت شناخته شود اما ناگهان همه چيز فروپاشيد. توافق شده بود تا دولت اسلامي(داعش) در روز 5 / 7 / 2013 اعلام شود و ما منتظر اعلام تاسيس آن بوديم تا ما و اروپا هرچه سريعتر آن را به رسميت بشناسيم.

اين مقام سابق آمريکا خاطرنشان کرده است: همه چيز در مقابل ما بدون هشدار قبلي فرو ريخت. اقدام هولناکي رخ داد. ما به توسل به زور فکر کرديم اما ارتش مصر، سوريه‌ يا ليبي نيست؛ ارتش مصر بسيار قدرتمند است و مردم مصر هيچگاه ارتش خود را تنها نمي‌گذارند. زماني که ما با ناوهاي آمريکايي به سمت اسکندريه رفتيم از سوي گروهي از زيردريايي‌هاي بسيار جديد با نام "گرگ‌هاي دريا" زير نظر گرفته شديم، اين زيردريايي‌ها به جديدترين سلاح‌ها و تجهيزات رهگيري مجهز بودند. زماني که تلاش کرديم به درياي سرخ نزديک شويم با جنگنده‌هاي قديمي ميگ 21 روسيه غافلگيرشديم اما مساله عجيب‌تر اين بود که رادارهاي نتوانستند بفهمند اين جنگنده‌ها از کجا آمدند و به کجا رفتند.

کلينتون در ادامه نوشته است: ما ترجيح داديم برگرديم. حمايت و پشتيباني مردم مصر از ارتش بيشتر شده بود. چين و روسيه نيز مخالفت خود را با اين اوضاع اعلام کردند و ناوها بازگردانده شدند؛ هنوز هم نمي‌دانيم که چگونه با مصر و ارتشش تعامل و برخورد داشته باشيم. اگر عليه مصر متوسل به قدرت مي‌شديم شکست مي‌خورديم و اگر مصر را رها مي‌کرديم چيز مهمي را از دست مي‌داديم. مصر قلب جهان عرب و جهان اسلام است و ما تلاش داشتيم تا از طريق اخوان المسلمين و از طريق داعش اين کشور را تحت کنترل درآورده و آن را تقسيم کنيم و پس از آن به کشورهاي حوزه خليج فارس برويم. کويت اولين کشوري بود که از طريق دوستان ما در آنجا آماده بود و سپس عربستان و بعد از آن امارات و بحرين و عمان مد نظر ما بودند و پس از آن منطقه عربي کاملا تقسيم مي‌شد و به صورت کامل آن را تحت کنترل در مي‌آورديم. ما منابع نفت و گذرگاه‌هاي آبي را تحت تصرف خود درمي‌آورديم. اگر برخي از اختلافات ميان آن‌ها وجود داشت اوضاع تغيير مي‌کرد. 

منبع من:https://www.isna.ir